China part 2

19 augustus 2010

Op 4 augustus zijn we vanuit Tibet naar Xian gevlogen, een stad centraal gelegen in China. Eerst naar het guesthouse om een andere outfit aan te trekken en onze rugzak neer te ploffen, want onze inwendige thermometer begint tilt te slaan. Het is in Xian zo’n 35°C, het is hier drukkend warm en er hangt een smog boven de stad. Zweten dus, nogal een verschil met Tibet!

XIAN

Xian is alweer een grote en redelijk moderne stad, waar we behoorlijk wat kilometers afgestapt hebben. We bezochten het oude moslimkwartier, waar het heerlijk wandelen was tussen de kleine straatjes vol met ambachtelijke winkels en kleine eethuizen. Maar om hier zelf iets te eten, nope...

Op hygiënisch vlak hebben we in China toch al ’t een en ’t ander gezien waar onze mond van open viel. Kleine kindjes die op straat hun behoefte doen, zelfs niet in een hoekje maar gewoon op het voetpad. Ze dragen geen pampers maar hebben een groot gat onderaan hun broek. Of in de carrefour: als jullie ooit naar China gaan, koop geen vers vlees in de carrefour! Iedereen raakt het vlees aan met zijn blote handen, ze ruiken er eens aan en leggen het dan gewoon terug in een grote bak, en soms zijn er medewerkers die het vlees met de blote handen sorteren in de bakken. Of iemand anders die een koekje proeft in zo’n grote bak vol koeken, er eens van bijt en dan teruglegt in de bak. Brrr....

Het is niet dat we nog nooit zo’n dingen op onze reis gezien hebben, integendeel. Maar we hadden dit zeker niet in China verwacht.

’s Avonds bezochten we de citywalls rond de oude stad. Deze zijn zo’n 14km lang en hebben verschillende opstappunten. Het is precies een brede boulevard vanwaar je een mooi zicht hebt over de stad. De moeite om een bezoek te brengen.

De volgende dag namen we de bus naar een zeer gekend museum: het terracotta warrior museum. Juist, het terracotta leger! Immens om te zien, verschillende zalen met opgravingen, in de grootste hangar waren er meer dan 6000 warriors tentoongesteld. Imposant! Zeker als je weet dat geen enkele warrior hetzelfde is en dat ze allemaal een andere gelaatsuitdrukking hebben. Op het domein zelf waren er massa’s souvenierwinkels en eetgelegenheden waaronder McDonald’s, KFC, noodlekramen,... Wij kozen voor de verleiding van een lekker maar prijzig broodje in de Subway. Zeeeeeeeeeer lekker en lang geleden dat we zoiets gegeten hadden.

Op 7 augustus namen we de nachttrein naar Shanghai. Het werd een van de lastigste en langste nachten van de reis omdat we enkel zitplaatsen hadden en geen bedden. Deze waren allemaal al bezet. Hoewel we onze ticketten direct bij aankomst in Xian gekocht hadden, waren er al veel treinen volgeboekt. Dat is dus zo vermoeiend in China, dat land is gewoon overbevolkt! Wat je ook doet of waar je ook gaat, overal moet je rekening houden met ellenlange wachtrijen, een horde Chinezen die niet kunnen aanschuiven en altijd proberen voor te steken, aangevuld met veel geroep en lawaai! We kunnen er maar niet aan wennen en zijn altijd blij als we de deur van onze kamer kunnen sluiten ’s avonds en genieten van de RUST!

Maar over de trein dus, we hadden zitplaatsen, een beetje zoals bij ons en dit gedurende 15 uur. Al na 1 uur kwamen de poetsdiensten rond omdat er al overal afval lag op de grond, de lavabo’s waren al verstopt van de sigarettenpeuken en afval (geen gezever!) en in de WC’s lagen de uitwerpselen overal waar ze niet moesten liggen. Van slapen is niets in huis gekomen, veel te veel lawaai en oncomfortabele zetels, we waren content dat we de volgende dag ’s middags in Shanghai arriveerden.

Nu moesten we ons alweer een weg banen tussen de menigte naar de metro, lang aanschuiven voor een metrokaartje en dan in rechte lijn naar het guesthouse!

SHANGHAI

Shanghai, amai amai (en zingen maar...)

Ons guesthouse: Le Tour Shanghai, lag een beetje buiten het centrum. De mensen hier zijn supervriendelijk, zeer hulpvaardig en er is ook een grote living met keuken waar je zelf wat kan kokerellen.

We waren redelijk uitgeteld van de voorbije nacht, maar besloten toch eens naar de Bund te gaan, het toeristische centrum van Shanghai: grote winkelstraten en een mooie boulevard langs het water waar je grote wandelingen kan maken. Shanghai zelf is een van de properste en modernste Chinese steden waar we al geweest zijn. Ik denk dat de expo daar ook wel voor iets zal tussenzitten.

De volgende dag, na een slaapmarathon van een uurtje of 12, trokken we de stad in en brachten een bezoek aan de oude stad met vele souvenierwinkeltjes. We gingen naar het park en gingen ’s avonds iets eten in een grote supermoderne eethal met tal van eetstandjes, wij kozen de reuzevisschotel voor 2 personen, met een portie sushi als voorgerecht, jammie.

Ook een bezoek aan de wereldexpo mocht niet ontbreken. En het was wel eens de moeite om te zien: zeer groot, sommige paviljoenen zijn prachtig. We konden niet wachten om naar het Belgisch paviljoen te gaan. Ik had ergens gelezen dat ze frietjes verkochten! Het paviljoen zelf is modern, vrij sober ingericht maar wel leuk om al die Belgische bekenden aan de muur te zien hangen of de chocolatier bezig te zien die pralines aan het maken is. Daarna gingen we naar het Brussels biercafé voor een duvel en kriek, komt wel aan op een nuchtere maag!

Voor sommige paviljoenen waren er wachtrijen van 6 uur, ze deelden zelfs water uit en tussen de rijen stonden er soldaten om ongelukken te vermijden. In een temperatuur van 39° zagen we het niet zitten om zo lang aan te schuiven, en kozen voor de korte wachtrijen en bezochten o.a. het Afrikaans paviljoen, Indonesië, Nederland... waar het veel minder lang aanschuiven was. ’s Avonds uitgeteld en met zere voeten terug naar ons stekkie.

Ons laatste dagje in Shanghai gingen we naar het National Museum van Shanghai en naar de Duchong area, de vroegere kunstenaarswijk waar je nu vele antiekwinkeltjes hebt. Een zeer gezellige en vooral rustige buurt, niet te vergelijken met het moderne Shanghai.

De volgende dag alweer vroeg uit de veren om de 11u durende dagtrein naar Peking te nemen.

PEKING

Van de ene wereldstad naar de andere! Ons guesthouse lag middenin een hutong, da’s een oude Chinese wijk met een wirwar van kleine straatjes, winkeltjes en eetkraampjes op straat. Enige nadeel: de geur... Niet te beschrijven, en ook niet te harden. Het was een beetje een melangeke: rotte eieren, rot vlees, etensresten, en nog meer van dat. Denk de geur weg en dan is het wel een zeer gezellige buurt, iedereen zit buiten te socializen en te eten. En ons guesthouse? Kraaknet!

Wat hebben we allemaal gedaan in Peking? Eerst en vooral ons Mongools visum geregeld en de volgende dag naar de Chinese Muur geweest.

Jawadde, overbevolking is erg, maar overbevolking naar en op de Chinese muur is zeker niet bevorderlijk voor ons stressniveau. Deze dag werd een dagje van aanschuiven, aanschuiven en aanschuiven, om dan welgeteld 1 uurtje op de muur te lopen. Allereerst een uurtje aanschuiven om op de bus te geraken, dan 3 uur in de file staan met de bus, dan 1 uurtje in colonne op de muur, again een uur aanschuiven om de bus terug te nemen en opnieuw efkes in de file te staan. Maar waar we het meest geïrriteerd door raakten? Chinezen zijn leperds, ze steken overal voor, duwen u opzij en vechten (echt gezien) voor een plaats op de bus!! Tot zover onze laatste uitstap op Chinese bodem...

We bezochten ook nog het Tienanmenplein, brachten een bezoek aan het Jingsangpark  waar je vanop de heuvel een zeer mooi zicht had op de Verboden Stad en als afsluiter wilden we dat beroemde vogelneststadium eens zien. En ’t is de moeite! Groot, speciaal, modern. Juist die dag was het nationale rouwdag omwille van de modderstroomramp en vele slachtoffers. De vlaggen hingen halfstok en sommige evenementen waren afgelast.

En na al die wereldsteden zijn we toe aan de rust van Mongolië! China is echt de moeite om te zien, het was voor ons zowaar een cultuurshock! Dit hadden we nog nooit eerder gehad, zelfs na 6 weken waren we nog steeds stomverbaasd over sommige gewoontes en verschoot ik nog altijd evenveel als er iemand opeens zeer luid naast mij een rochel produceerde.

Dit China ‘avontuur’ zullen we nooit vergeten, en ook al hebben we soms negatieve ervaringen gehad, de positieve mogen ook zeker niet ontbreken! Onze logies bijvoorbeeld waren steeds superverzorgd met alle faciliteiten, beter dan de rest van Zuidoost Azië. En af en toe zat er echt een oprecht vriendelijke Chinees tussen die ons verder op weg geholpen heeft... Dus we kijken hier zeker niet met negatieve gevoelens op terug, het is een hele ervaring geweest om in zo’n totaal verschillende en ongekende cultuur enkele weken door te brengen en het doet ons beseffen hoezeer we gehecht zijn aan onze eigen normen en waarden. Maar ik denk dat we het wel bij één bezoekje zullen houden...

Tot binnenkort vanuit Mongolië,

Greetz Geert en Leen

Foto’s

7 Reacties

  1. Rik:
    19 augustus 2010
    De kaart met afgelegde reisroute begint redelijk impressionant te worden... We kijken al uit naar de fotoreeks van de treinen en van het paardrijden in mongolie (zonder zadel liefst he).
    Kus, Rik.
  2. Ed TrompEd:
    19 augustus 2010
    Dag Leen en Geert,

    China is inderdaad een mooi land, natuur, kultuur en heel veel chinezen. Shangai was in 2003, toen ik daar was ook een propere moderne stad. De natuur rond de river LI prachtig en van het terra cotta leger wordt je sprakeloos.De rochellende chinezen heb ik leren kennen bij aankomst in Peking. Met wat oefening kan je dit evengoed allez toch de mannen van ons reisgezelschap.
    Geniet maar verder en tot op 't laatste voorzichtig zijn hé.
    Liefs Monique
  3. van den spiegel anja:
    19 augustus 2010
    heel leuk om jullie verslag steeds te lezen ,boeiend en interessant, geniet er nog van wij genieten door jullie ook mee in de reis
  4. Paulette:
    23 augustus 2010
    weeral genoten van het verslag en de prachtige foto's. Zo is het voor de thuisblijvers ook een beetje reizen hé ! Ik kijk al uit naar het volgende !
    Nog veel reisplezier !
    Paulette
  5. klaas:
    26 augustus 2010
    als je reserveert in een lokaal restaurant, altijd op naam van 'Rury Rurinbroek, duitser" , veel plezier
  6. tante bib:
    27 augustus 2010
    hello
    vandaag jullie kaartje ontvangen,ja het begint zo stilaan in te korten,binnen veertien dagen zijn jullie thuis kun je dat indenken dat jullie al 9 maanden weg zijn
    het ziet er toch nog altijd prachtig uit waar jullie zitten geniet er nogg maar van
    groetjes
  7. bjorn Van Dierendont:
    29 augustus 2010
    hallo globotrotters,

    Ben hier volop aan het genieten van jullie reisavonturen. En dit tijdens een regenachtige kille zondag (wat een zomerse zondag zou moeten zijn)
    Geniet nog van jullie verdere reis want naar het schijnt loopt deze stilaan ten einde.
    Nog vele leute
    Björn en Jan